Değişim Bir Öncekini Terktir.

Önceden bize doğru gelen, kabul ettiğimiz bir şeyi şu anda değiştirmek istememiz doğaldır. Yeni öğrenmeler, deneyimler, fark edişler bunu gerektirmiştir. Mantığımız doğru olan şu anda budur der ve davranışlarını yenilemeye başlar fakat duygumuz aynı şekilde hareket etmez. Bize önceden kabul ettiğimiz şeyle ilgili hatırlatmalarda bulunur. Sevgimizin, öfkemizin, korkumuzun, beğenimizin bir nedeni vardı der, okun ucunu geçmişe çevirir. Yani mantığın geleceğe yatırımı, duyguda geçmişe kaymıştır. Bağlantı ihtiyacı doğmuştur. O zaman bu duyguların işlenmesi gerekecektir. Şimdilik duygumuz yeniye ayak uydurmaya çalışıyordur.

Ne zaman ki duygusal bağlantı artarsa o zaman mantık ve duygu beraber hareket etmeye daha elverişli olur. Değişimde bu terki anlamazsak, öncekiyle bağlantı kuramazsak 'anlamsız bir boşluk içindeyim, sanki yoğun bir kaygım var, bu benim yapacağım bir şey değildi' gibi cümleler kurabiliriz.

Değişim bir öncekini terktir.